Het eerst in het oogspringend bij dit nieuwe album van Melissa Greener is de aanwezigheid van John Jennings. Dat kan alleen maar betekenen dat deze dame
iets waardevols heeft (of waarschijnlijk beter gezegd; kan geven.). Iemand als Jennings ligt niet voor het oprapen. Mits hij ook haar debuut Fall from the Sky al niet geproduceerd heeft, dan zal die plaat zondermeer de reden zijn waarom ze deze producent annex multi-instrumentalist zich heeft opgeworpen. De man zelf heeft al een zeer respectabele trackrecord opgebouwd, niet alleen vanwege zijn eigen werk, maar toch ook door zijn samenwerking met artiesten als: Indio Girls, John Gorka, Iris DeMent, Bill Morrisey, en uiteraard Mary Chapin Carpenter - om er even een paar te noemen. Er zijn slechtere referenties denkbaar, een leuk rijtje namen om jezelf aan toe te voegen. De eerste indicaties zijn wat mij betreft meteen positief.

Wat nog positiever is de beluistering van dit album. Mijn gevoel lijkt bewaarheid. Compositorisch staan hier een aantal geweldige nummers op dit album, 10 in totaal. 7 stuks zijn geschreven door Melissa zelf. Mooie uitgebalanceerde nummers die zich stuk voor stuk kunnen meten met de 3 covers die afkomstig zijn van ervaren rotten als Jonathan Byrd, David Rodriguez & Neil Young. Melissa vergelijkt muziek maken zelf met schilderen. Het creatieve wordingsproces bevat voor haar vergelijkbare elementen. In 2002 ontdekte ze dat muziek haar bestemming was. Een terechte keus, want dit bescheiden album bevat veel moois, veel emotie gebracht met overtuigend inlevingsvermogen. Dwelling is een stemmig album voorzien van een zeer basale instrumentatie, die conservatief als het mag lijken de juiste sfeer subtiel weet aan te geven. Zo wordt de romantiek in Paris gevormd door een heerlijke trage accordeon. Melissa Greener is geboren in Detroit, woont in Manhattan, maar geeft aan dat ze zich het meest thuis voelt in Austin, Texas. Dat laatste straalt wat mij betreft eveneens van dit album, want
Dwelling laat zich zondermeer beluisteren als een album dat liefdevol tot stand is gekomen.

Er zijn grote namen in de muziek, en kleine....maar deze kleine gaat beslist een stuk groter worden. Nou is mijn opinie allerminst doorslaggevend, en ik heb hiervoor geen scholing gehad, maar ik vergis me zelden wanneer ik een goed stuk muziek hoor. It Gets Harder to Leave Texas Every Time, zingt ze, maar het zou niet verkeerd zijn wanneer ze haar vleugels ook eens deze kant op zou slaan. Zeer mooie plaat die in de lente van 2010 verschijnt. Het moment waarop de zon zich weer van zijn warme zijde laat voelen. (SMP)